അക്ഷരി

ഞാൻ കൂടുതലും ജീവിക്കുന്നത് ഇന്നിലല്ല. ഇന്നലെകളിൽ ആണ്. മണ്മറഞ്ഞു പോയ കുറേ ആളുകളുടെ, നടന്ന വഴികളുടെ, കുറെയേറെ നല്ല നിമിഷങ്ങളുടെ, ഒരു കുട്ടിക്കാലത്തിൻ്റെ ഓർമകളുടെ കൂടെ ആണ് ഞാൻ, ഏറെക്കുറെ എപ്പോഴും. ഒരു നിമിഷം പോലും നഷ്ട്ടപ്പെട്ടുകൂടാ എന്ന തോന്നലിൻ്റെ ഓട്ടപ്പാച്ചിൽ, സ്വന്തം കാര്യം എന്ന സ്വാർത്ഥ താൽപ്പര്യം അല്ലാതെ മറ്റൊന്നിനുമോ, മറ്റാർക്കു വേണ്ടിയോ സമയം കണ്ടെത്താൻ കഴിയാത്ത ബഹുഭൂരിഭാഗം മനസ്സുകൾ, ഉള്ളു പൊള്ളയായ ചിരികൾ, വെള്ളം കൂടിപ്പോയ വാട്ട ചായ പോലെയായ സ്നേഹം,  ഇതൊക്കെ ഏറെയുള്ള ഇന്നിൽ, അറു പഴഞ്ചൻ ആയ ഞാൻ എങ്ങനെ നിൽക്കാൻ ആണ്? സർവ്വം സാങ്കേതികമയം ആയ ഈ കാലത്ത്, കത്തെഴുതാൻ കൊതിക്കുന്ന, ഒരു ആവശ്യമില്ലെങ്കിലും റോട്ടറി ഫോൺ തപ്പി നടക്കുന്ന, കറങ്ങുന്ന കോളാമ്പി പാട്ട് പെട്ടിയും, ടൈപ്പ് റൈറ്ററും വാങ്ങാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്ന,  പുസ്തകങ്ങളുടെയും, അത്തറിൻ്റെയും മണത്തെ പ്രണയിക്കുന്ന, കുപ്പിവളകളെയും, കൺമഷിയെയും, കുന്നിക്കുരുക്കളെയും സ്നേഹിക്കുന്ന ഞാൻ ഒരു അധികപ്പറ്റ് ആണ്. കാലം തെറ്റി വിരിഞ്ഞ കണിക്കൊന്ന പോലെ. ചേരകളെ മത്സരിച്ചു തിന്നുന്ന ഇന്നാട്ടിൽ ഞാൻ പലപ്പോഴും കണ്ണ് മിഴിച്ചു നിന്നു പോവുന്നു. പോകെ പോകെ ഞാൻ ചേരയാവുമോ

പ്രായത്തിൻ്റെ പക്വതയില്ലായ്മയിൽ ഞാൻ ഒരിക്കൽ  ഒരു വാക്ക് ഏറ്റുപറഞ്ഞു, ഞാൻ എൻ്റെ അമ്മയെ പോലെ ആവില്ലെന്ന്. എന്നാൽ ഞാൻ ഇന്നത് തിരുത്തുന്നു. ഞാൻ എൻ്റെ അമ്മ തന്നെയാണ്. അമ്മ ഒരിക്കലും പ്രതീക്ഷ കൈവിട്ടില്ല.  അവസ്ഥകളോട് തോറ്റില്ല.തെറ്റിനെ തെറ്റെന്ന് തന്നെ അമ്മ ഉറക്കെ പറഞ്ഞു. ശ രിയല്ലെന്ന് തോന്നുന്നതിനെ ചോദ്യം ചെയ്തു.ശരികളിൽ, ഒറ്റക്കായിട്ടും, ധൈര്യം ചോരുമ്പോഴും, അതൊന്നും പുറത്ത് കാണിക്കാതെ, അമ്മ തല ഉയർത്തി പിടിച്ച് തന്നെ നിന്നു. അഹങ്കാരി എന്നും, തൻ്റേടി എന്നും അമ്മക്ക് പേര് വീണിരിക്കാം. അമ്മ പതറിയില്ല. അല്ലെങ്കിൽ അതൊരിക്കലും പുറത്ത് കാണിച്ചില്ല. അമ്മ പിണങ്ങി, കരഞ്ഞു, വഴക്ക് കൂടി.. തീരുമാനങ്ങൾ, പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ, വിശ്വസിച്ച മുഖങ്ങൾ..പലപ്പോഴും അമ്മക്ക് തെറ്റി, മറ്റേതൊരു മനുഷ്യനെയും പോലെ. എങ്കിലും, ഉള്ളിൽ ഒന്നും പുറമെ മറ്റൊന്നും കാട്ടി, പൊള്ളയായ മുഖം മൂടികൾ അമ്മ അണിഞ്ഞില്ല. ഒരിക്കലും ആ മനസ്സിൻ്റെ നന്മ വറ്റിയില്ല. നിർദ്ധാക്ഷിണ്യം ശാസിച്ചപ്പോഴും  അമ്മ നിർലോഭം സ്നേഹിച്ചു. ഓർമ്മകളുടെ അവസാനത്തെ കണ്ണി  മായുമ്പോഴും എൻ്റെ പേര് അമ്മ മറക്കാതെ ഓർത്ത് വെച്ചു. ഞാൻ ഒരിക്കലും അമ്മക്ക് ഒരു നല്ല മകൾ ആയിരുന്നിരിക

"ഡേയ്, നീയീ ബാത്ത്റൂമിൻ്റെ അകത്ത് എന്തെടുക്കുകയാ? " "എന്താ? " "മണിക്കൂർ ഒന്നായല്ലോ " "ഞാൻ എഴുതാണ് " "എഴുത്വേ? " "ആ" "നീ കുളിക്കാൻ കേറിയതല്ലെ " "അതേ..പകുതി കഴിഞ്ഞു. ഇപ്പൊ ബ്രേക്ക് ആണ് " "ബ്രേക്കോ??? " "ആ ന്ന്. കുളിച്ചോണ്ട് നിന്നപ്പോ എനിക്ക് എഴുതാൻ വന്നു. ഇതിപ്പോ എഴുതി ഇല്ലെങ്കിൽ ഞാൻ മറന്നു പോവും. അതുകൊണ്ട് ഇതൊന്നു തീർക്കട്ടെ " "ഇങ്ങനെയും ഇളകുമോ ?!! " " ആ, എനിക്ക് ഇങ്ങനെയും ഇളകും.. ശ്ശെടാ, മനുഷ്യന് എഴുതാൻ പാടില്ലേ? " ***************.